جحافی

جحافی . [ ج َح ْ حا ] (اِخ ) محمدبن عبداﷲبن محمدبن ابی الوزیر التاجر، مکنی به ابوعبدالرحمان . از ابوحاتم رازی حدیث شنید و ابوعبداﷲ الحاکم از او حدیث استماع کرد. وی مردی صالح بود و در بیستم ماه رمضان بسال 341 هَ . ق . در نودویک سالگی درگذشت . نسبت او به جحاف است که محله ای است در نیشابور. (از معجم البلدان ).