نوابلغتنامه دهخدانواب . [ ن َوْ وا ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل ، در 12 هزارگزی جنوب شرقی زابل و 6 هزارگزی راه دوست محمد به زابل ، در جلگه ٔ معتدل هوائی واقع است و 453 تن سکنه
نوابلغتنامه دهخدانواب . [ ن َوْ وا ] (اِخ ) علی اکبر شیرازی (حاجی ...) ملقب به نواب و متخلص به بسمل . از ادباء و شاعران قرن سیزدهم هجری است و در نیمه ٔ دوم قرن سیزدهم درگذشته . او راست : نورالهدایة، شرح سی فصل خواجه نصیر، حاشیه بر مدارک ، حاشیه برتفسیر قاضی بیضاوی ، تذکره ٔ دلگشا. از اشعار او
نوابلغتنامه دهخدانواب . [ ن َوْ وا ] (اِخ ) کلب علی خان رامپوری ، متخلص به نواب . والی رامپور و از پارسی گویان قرن سیزدهم هجری هندوستان است . رجوع به سخنوران چشم دیده ص 120 و نگارستان سخن ص 128 و فرهنگ سخنوران شود.
نوابلغتنامه دهخدانواب . [ ن َوْ وا ] (اِخ ) محمدصدیق حسن خان بهار قنوجی بخارائی (سید...)، ملقب به امیرالملک و متخلص به نواب . از شاعران قرن سیزدهم هجری و مؤلف تذکره ٔ شمع انجمن است . او راست :کشته چشم سیه مست بتان آمده ام جا توان داد به زیر شجر تاک مرا.دل مانده ز من جدا همیشه <br
نوابلغتنامه دهخدانواب . [ ن َوْ وا ] (اِخ ) میر نواب بنارسی ، فرزند حکیم سیدعلی خان مرشدآبادی . از پارسی گویان هند است و به پارسی و اردو اشعار دارد. او راست :ما قبله جز آن ابروی خمدار نداریم با مسجد و بتخانه سروکار نداریم هر فتنه که بیدار شد از طالع ما بوداین طرفه که خود طالع
نوائبلغتنامه دهخدانوائب . [ ن َ ءِ ] (ع اِ) مصیبت ها. (غیاث اللغات )(ناظم الاطباء). سختی ها. کارهای دشوار. (ناظم الاطباء). ج ِ نائبة. رجوع به نوایب و نائبة شود: هرکه را انیاب نوائب به سموم هموم خسته می گرداند به تریاق اشفاق او تداوی می ساخت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 3
نوایبلغتنامه دهخدانوایب . [ ن َ ی ِ ](ع اِ) نوائب . مصائب و سختی های زمانه . ج ِ نائبة. رجوع به نائبة شود : ندانسته ای که چون نوایب ایام و حوادث روزگار مجتمع شود... گوهر آن را بر محک عقل باید زد. (سندبادنامه ص 99). هرکه از علوم تواریخ ا
نوابخشلغتنامه دهخدانوابخش . [ ن َ ب َ ] (نف مرکب ) رزاق . روزی رسان : ای جهان را ز هیچ سازنده هم نوابخش و هم نوازنده .نظامی .
نوابعلغتنامه دهخدانوابع. [ ن َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ نابعة. رجوع به نابعة شود. || نوابع البعیر؛موضع خوی برآمدن از شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
گردنه ٔ نوآبلغتنامه دهخداگردنه ٔ نوآب . [گ َ دَ ن َ ی ِ ] (اِخ ) نام گردنه ای است در کاشان و نطنز میان نوآب و چاله قره ، واقع در 278000گزی تهران .
نوابخشلغتنامه دهخدانوابخش . [ ن َ ب َ ] (نف مرکب ) رزاق . روزی رسان : ای جهان را ز هیچ سازنده هم نوابخش و هم نوازنده .نظامی .
نوابعلغتنامه دهخدانوابع. [ ن َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ نابعة. رجوع به نابعة شود. || نوابع البعیر؛موضع خوی برآمدن از شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).