خدعهلغتنامه دهخداخدعه . [ خ َ / خ ُ / خ ِ ع َ ](ع اِ) فریب . منه : الحرب خدعه ؛ جنگ انصرام می یابد بفریب . (از منتهی الارب ). || این کلمه واحد خدع است و طریق خدع به راههایی اطلاق میشود که گاه نمایان و گاه مخفی است . (از یاقوت
خدعهلغتنامه دهخداخدعه . [ خ َ ع َ ] (اِخ ) نام آبی است مرغنی را که سپس به بنی عتریف بن سعدبن جلال بن غنم بن غنی تعلق گرفت . (از یاقوت در معجم البلدان ).
خدعهلغتنامه دهخداخدعه . [ خ ُ دَ ع َ ] (اِخ ) قبیله ای است ازتمیم و آنها از ربیعةبن کعب اند. (از منتهی الارب ).
خدیعةلغتنامه دهخداخدیعة. [ خ َ ع َ ] (ع اِمص ) مکر. فریب . (از منتهی الارب ) (دهار) (آنندراج ). فریفتن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی )(تاج المصادر بیهقی ) (دهار). خَتَل . دستان . (یادداشت به خط مؤلف ). تُنبُل . فریب . لوس . ناک : بعد از آنک حیلتها و خدیعتها کرد کی شرح آن در
خذیعهلغتنامه دهخداخذیعه . [ خ َ ع َ ] (ع اِ) نوعی از طعام که از گوشت ریزه سازند و بفارسی شامی گویند. (از ناظم الاطباء). نوعی از طعام یا گوشت ریزه است شامیان را. (از منتهی الارب ).
خیضعةلغتنامه دهخداخیضعة. [ خ َ ض َ ع َ ] (ع اِ) کلاه خود. || اختلاف آوازها در کارزار. || غبار. || معرکه و میدان جنگ . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خضعهلغتنامه دهخداخضعه . [ خ ُ ض َ ع َ ] (ع ص ، اِ) آنکه با همه کسان فروتنی نماید. || خرمابن رسته ازهسته . || کسی که غلبه کند مر همسران خود را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خضعةلغتنامه دهخداخضعة. [ خ َ ع َ ] (ع اِ) آواز برخورد تازیانه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). یقال : سمعت للسیاط خضعة للسیوف بضعة: فالخضعه صوت وقع السیاط و البضعه القطع. (منتهی الارب ).
خدعه گرلغتنامه دهخداخدعه گر. [ خ ُ ع َ / ع ِ گ َ ] (ص مرکب ) مکار. حیله باز. (از ناظم الاطباء). فریبکار. فریب دهنده . حقه باز. نیرنگ زن . مکرکن . فسون ساز.
خدعه کردنلغتنامه دهخداخدعه کردن . [ خ ُع َ / ع ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فریب بکار بردن . مکر کردن . نیرنگ زدن . حقه سوار کردن . تَخدیع؛ فسون ساختن .
خدعه گرلغتنامه دهخداخدعه گر. [ خ ُ ع َ / ع ِ گ َ ] (ص مرکب ) مکار. حیله باز. (از ناظم الاطباء). فریبکار. فریب دهنده . حقه باز. نیرنگ زن . مکرکن . فسون ساز.
خدعه کردنلغتنامه دهخداخدعه کردن . [ خ ُع َ / ع ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فریب بکار بردن . مکر کردن . نیرنگ زدن . حقه سوار کردن . تَخدیع؛ فسون ساختن .
خدعه آمیزلغتنامه دهخداخدعه آمیز. [ خ ُ ع َ / ع ِ ] (ن مف مرکب ) آمیخته به خدعه . فریب آمیز. آنچه با مکر است . به حیله آلوده .