اقاله

'eqāle

معنی

۱. (حقوق) فسخ کردن بیع؛ پس خواندن و برهم زدن معامله.
۲. [قدیمی] درگذشتن از گناه.

مترادف

۱. الغا، رد، شکستن، فسخ، نسخ، نقض
۲. اغماض، بخشیدن، گذشت

جست‌وجوی دقیق

اقاله

فرهنگ فارسی عمید

۱. (حقوق) فسخ کردن بیع؛ پس خواندن و برهم زدن معامله.۲. [قدیمی] درگذشتن از گناه.

اقاله

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. الغا، رد، شکستن، فسخ، نسخ، نقض ۲. اغماض، بخشیدن، گذشت

اقاله

فرهنگ فارسی معین

(اِ لِ) [ ع . اقالة ] 1 - (مص م .) بر هم زدن ، فسخ کردن معامله با رضایت . 2 - بخشیدن . 3 - (اِمص .) گذشت .

جست‌وجوی هم‌آوا

حقالیة

لغت‌نامه دهخدا

حقالیة. [ ح ُ لی ی َ ] (اِخ ) نام حصنی است به یمن . (منتهی الارب ).

چاقاله

چاقاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) چاغاله . چغاله . بادام با پوست سبز نارس ، اَخکوک ، بعضی میوه های سبز و نارس ، چون بادام و زردآلو و شفتالو ولی بیشتر در بادام گفته میشود و گاه کلمه بادام را نیز بر آن افزایند و «چاقاله بادام » گویند و رجوع به اخکوک

آکوله

لغت‌نامه دهخدا

آکوله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) آکُله . نوعی برنج و آن اجود اقسام برنج باشد.

اقالة

لغت‌نامه دهخدا

اقالة. [ اِ ل َ ] (ع مص ) در نیمروز آب خورانیدن شتران را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || بیع را فسخ کردن یعنی بعد از فروختن چیزی خریدار و فروشنده برضای یکدیگر از اراده ٔ بیع درگذرند. (غیاث اللغات ). برانداختن بیع. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اقاله در لغت ، اسقاط و رفع ا

اکالة

لغت‌نامه دهخدا

اکالة.[ اَک ْ کا ل َ ] (ع ص ) اکاله . بسیارخورنده . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || خورنده ٔ عضو. هرچه بسبب افراط تحلیل و جلا و تفریق نفوذ نقصان جوهر عضو نماید. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). تأنیث اکال : ادویه ٔ اکاله . اخلاط اکاله . مرهم اکالة. (از یادداشت مؤلف ).- <span clas