ظمأیلغتنامه دهخداظمأی . [ ظَم ْ آ ] (ع ص ) تأنیث ظمآن . ظَمآنة. || ریح ظَمْأی ̍؛ باد زود تشنه کننده . خلاف لینة.
ظماءلغتنامه دهخداظماء. [ ظَ م َءْ ] (ع مص ) ظِماء. ظماءَة. تشنه شدن یا سخت تشنه شدن . || آرزومند و تشنه ٔ چیزی گردیدن .
ظماءلغتنامه دهخداظماء. [ ظِ ] (ع ص ) ظماء بودن فصوص اسب ؛ بندهای آن سست و فروهشته و پرگوشت نبودن . || (مص ) تشنه یا سخت تشنه شدن . ظماءَة. || (اِمص ) ظِما. تشنگی : مرا چو تیغ ده