ظلاللغتنامه دهخداظلال . [ ظَ ] (ع اِ) هر آنچه سایه افکند بر تو مثل ابر و کوه و غیره . || سایه ٔ ابر.(آنندراج ). || جای سایه دار. (آنندراج ).
ظلاللغتنامه دهخداظلال . [ ظَل ْ لا / ظَ ] (اِخ ) آبی است نزدیک ربذة و به قول بعضی وادیی است در شربّة. ابوعبید گوید: ظلال ُ سَوان ، به جانب چپ طخفة وقتی که به سوی مکه روی کنی و م
ظلالةلغتنامه دهخداظلالة. [ ظَ ل َ ] (ع اِ) ابر که سایه ٔ آن را بر زمین بینی ، یا ابر که تنهانماید. || کالبد. || دامت ظلالةالظل بالکسر و ظُلّتُه بالضّم ؛ أی ما یستظل به من شجر أ
ذوظلاللغتنامه دهخداذوظلال . [ ظِ ] (اِخ ) نام موضعی است . رجوع به کلمه ٔ غرد در معجم البلدان یاقوت شود.
ابوظلاللغتنامه دهخداابوظلال . [ اَ ظِ ] (اِخ ) القسملی الاعمی . نام او هلال بن ابی هلال میمون و از انس بن مالک روایت کند.
ابوظلاللغتنامه دهخداابوظلال . [ اَ ظِ ] (اِخ ) هلال بن ابی هلال میمون بن القسملی . رجوع به ابوظلال القسملی ... شود.