غریبستانلغتنامه دهخداغریبستان . [ غ َ ب ِ ] (اِ مرکب ) محل غریبان . جای غربا. || گورستان . مقبره : قافله بازآید اندر شهر بی دیدار ماما به تیغ قهر حق کشته ٔ غریبستان شویم . سنائی .تا
غریبستانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. جای غریبان؛ خانۀ غربا.۲. گورستان: ◻︎ تا که در منزل حیات بُوَد / سال دیگر، که در غریبستان؟ (سعدی۲: ۶۶۲).
غیبستانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهعالم غیب: ◻︎ زآن‌که نیم او ز عیبستان بُده است / وآن دگر نیمش زغیبستان بُده‌ست (مولوی: ۳۰۵).