غدلغتنامه دهخداغد. [ غ َ ] (ع اِ، ق ) فردا، اصله غدو، حذفت الواو بلاعوض ، و قد جاء علی الاصل ، نسبت بدان ، غدی و غَدَوی . (منتهی الارب ). و النسبة الیه غدی و ان شئت قلت غدوی .
غدلغتنامه دهخداغد. [ غ َدد ] (ع مص ) غد البعیر؛ طاعون زده گردیدن شتر. (منتهی الارب ) . غد البعیر و غد علی المجهول غداً: اصابه الغدد، و غد البعیر: صار ذاغدة فهو غاد و مغدود، و
غدلغتنامه دهخداغد. [ غ ُدد ] (ع ص ) در تداول عامه به معنی خودبین و بیشتر در جوان گویند: بچه ٔ غدی است .
جغدگویش اصفهانی تکیه ای: kukuma طاری: büf طامه ای: kukuwe طرقی: kukuma / büf کشه ای: bif نطنزی: kukeme / buf
ایستادهاندگویش خلخالاَسکِستانی: vəndardayn دِروی: vəndarda.ynd(ə) شالی: vənd.inde کَجَلی: vendard.end کَرنَقی: vəndardandə کَرینی: vəndardandə کُلوری: vəndard.ində گیلَوانی: vənder
میرفتندگویش خلخالاَسکِستانی: ašin دِروی: ši.ənd(ə) شالی: ši.mbe کَجَلی: me.šš.end کَرنَقی: še'yndə کَرینی: še'ynde کُلوری: šində گیلَوانی: šind لِردی: šess.endə
