غامرلغتنامه دهخداغامر. [ م ِ ] (ع ص ) زمین ویران . (منتهی الارب ). خلاف عامر. ضد عامر. (مهذب الاسماء). زمین خراب . جای ویران . زمین که زیر آب مانده باشد و آن فاعل به معنی مفعول
غامرةلغتنامه دهخداغامرة. [ م ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث غامر. مغموره . || خرمابن که محتاج آب پاشی نباشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نخلی که به آبیاری نیاز نداشته باشد. (از تاج العروس )
غامریهلغتنامه دهخداغامریه . [ م ِ ری ی َ ] (اِخ ) قریه ای است از خاک بابل در نزدیکی حله ٔ بنی مزید و ابوالفتح بن جیاء کاتب از آن قریه است . (معجم البلدان ).