طالحلغتنامه دهخداطالح . [ ل ِ ] (اِخ ) نام پیشین ایستگاه شماره ٔ 15 راه آهن شمال بوده است که فرهنگستان آن را به «تاله » تبدیل کرده است . (لغات فرهنگستان 19، 1318 هَ . ش .).
طالحلغتنامه دهخداطالح . [ ل ِ ] (ع ص ) ضد صالح . و فی الحدیث : لولا الصالحون لهلک الطالحون . ج ، طُلَّح . (منتهی الارب ). ج ، طالحون و طالحین . مرد بدکردار. (غیاث اللغات ). تبهک
طالحونلغتنامه دهخداطالحون . [ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ طالح در حالت رفعی . بدکاران . تبهکاران . بدکرداران . و رجوع به طالح شود.
طالحشقوقلغتنامه دهخداطالحشقوق . [ ] (اِ) بقلة الیهودیة. خس کاذب . (دزی ج 2 ص 19). گیاهی است که معمولاً یکسال عمر میکند و گاهی هم بیشتر دوام میکند. برگهای آن در دو طرف شاخه میروید ول
طالحینلغتنامه دهخداطالحین . [ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج َ طالح در حالت نصب و جر. بدکاران . تبهکاران . بدکرداران . و رجوع به طالح شود.