طبنلغتنامه دهخداطبن . [ طَ ب َ ] (ع اِمص ) زیرکی . (منتهی الارب ). طبانة و طبانیة و طبونة مثله . (آنندراج ).
طبنلغتنامه دهخداطبن . [ طُ / طِ ب ُن ن ] (اِخ ) شهری در مغرب از سرزمین زاب که در منتهی الیه و پایان بلاد مغرب واقع است وگروهی از اعلام از این شهر برخاسته اند. و منسوب بدان طبنی
طبنگلغتنامه دهخداطبنگ . [ طَ ب َ ] (اِ) طبقی است پهن وبزرگ از چوب که بقالان اجناس در آن کنند. (برهان ).
طبنةلغتنامه دهخداطبنة. [ طِ ن َ ] (ع اِمص ) زیرکی .(منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). ج ، طِبَن .
طبنةلغتنامه دهخداطبنة. [ طُ ن َ ] (اِخ ) شهری است بر کرانه ٔ افریقیه نزدیک سرزمین مغرب کنار نهر زاب ، این شهر به دست موسی بن نصیر گشوده شد و بیست هزار تن اسیر از آنجا گرفت ، پاد
طبنةلغتنامه دهخداطبنة. [ طُ ن َ ] (ع اِ) آواز طنبور. || آواز رباب . || بازیچه ای است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، طُبَن ، طُبْن .
طبندلغتنامه دهخداطبند. [ طَ ب َ ] (اِخ ) دیهی است پهلوی اشنی از اعمال صعید مصر بر غربی رود نیل . و این محل را با اشنی بواسطه ٔ زیبائی که دارند، دو عروس نامند. (معجم البلدان چ مص