طبارلغتنامه دهخداطبار. [ طُب ْبا ] (ع اِ) درختی است مانا به درخت انجیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). صنفی از انجیر بزرگ سرخ است . (اختیارات بدیعی ). قسمی انجیر بزرگ سرخ فام . نوعی
طبارتیسلغتنامه دهخداطبارتیس . [ طَ ] (اِخ ) مُلکت طبارتیس چهارسال بوده است . آن است که کوشکهای عظیم کرده است . ونشستنگاهها که هر جائی از آن در زر افکند. و بعضی را سیم و بعضی مس . و
طبارهلغتنامه دهخداطباره . [ طَ رَ هَْ ] (اِخ ) محمد عیسی . او راست کتابی در فقه به نام «الاساس » که در مطبعه ٔ ادبیه ٔ بیروت بسال 1300 هَ . ق .بطبع رسیده است . (معجم المطبوعات ج
طباریسلغتنامه دهخداطباریس . [ ی ُ ] (اِخ ) طباریوس . نام یکی از امپراطوران روم . مؤلف مجمل التواریخ والقصص آرد: ملکت طباریس : بیست و دو سال بوده است ، و اندر روزگار او عیسی علیه
طباریوسلغتنامه دهخداطباریوس .[ ] (اِخ ) طباریس . رجوع به طباریس و قاموس الاعلام ترکی شود. در حبیب السیر این نام به غلط طبارنوس آمده : طبارنوس بعد از وفات افسطوس بر مسند خسروی نشست
بنات طبارلغتنامه دهخدابنات طبار. [ ب َ ت ُ طَ ] (ع اِ مرکب ) بلاها. سختی ها. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از المرصع).