رفغلغتنامه دهخدارفغ. [ رَ ] (ع ص ، اِ) نکوهیده ترین وادی وبدترین آن از جهت خاک . || ناحیه . ج ، اَرفُغ. || مشک رقیق تنک پوست متوسطمیان جید وردی . || زمین بسیارخاک . || جای خشک
رفغلغتنامه دهخدارفغ. [ رُ ] (ع اِ) ریم ناخن یا ریم بنهای ران . || هر فراهم آمدنگاه ریم از بدن . ج ، اَرفاغ و رُفوغ . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموار
رفغاءلغتنامه دهخدارفغاء. [ رَ ] (ع ص ) زن باریک ران خردشرم . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || زنی که بن هر دو ران وی خرد باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)
رفغنیةلغتنامه دهخدارفغنیة. [ رُ ف َ ی َ ] (ع اِمص ) زیست فراخ . (ناظم الاطباء). به معنی رفاغیة. (منتهی الارب ). زیست فراخ . مانند رُفَهنیَة است . (از اقرب الموارد). || تن آسایی .(
رفوغلغتنامه دهخدارفوغ . [ رُ ] (ع اِ) ج ِ رَفغ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به رفغ شود.