رقبهفرهنگ انتشارات معین(رَ قَ بِ) [ ع . رقبة ] (اِ.) 1 - گردن . 2 - بنده ، غلام . 3 - مِلکی که به کسی سپرده می شودکه تا پایان عمر از آن بهره ببرد.
رقبهلغتنامه دهخدارقبه . [ رَ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) رقبة. اطراف و نواحی و پیرامن . || حصار. || میدان . || حیطه . (ناظم الاطباء).- از رقبه ٔ اطاعت خارج شدن ؛ از پیرامون اطاعت و از ح
رقبهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. [جمع: رِقاب] گردن.۲. [جمع: رقبات] [مجاز] ملک و زمینی که به کسی داده میشود که تا عمر دارد از آن بهره و فایده ببرد.
خیط رقبهلغتنامه دهخداخیط رقبه . [ خ َ طِ رَ ق َ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مغزحرام . مهره ٔ گردن . (منتهی الارب ) (یادداشت مؤلف ).