رزاقلغتنامه دهخدارزاق . [ رَزْ زا ] (ع ص ) پیداکننده ٔ روزی و دهنده ٔ آن . (منتهی الارب ). رزق دهنده . (آنندراج ).روزی دهنده . (از کشاف اصطلاحات الفنون ). بسیار رزق دهنده . (فره
رزاقفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. رزق‌دهنده؛ روزی‌دهنده؛ روزی‌رساننده.۲. (اسم، صفت) از نام‌ها و صفات خدای‌تعالی.
رزاق خانهلغتنامه دهخدارزاق خانه . [ رَزْ زا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ رزق . خانه ٔ روزی . || درگاه . بارگاه . دربار پادشاه . (از مجموعه ٔ مترادفات ص 159).
رزاقیلغتنامه دهخدارزاقی .[ رَ قی ی ] (ع اِ) می و شراب . (ناظم الاطباء). می . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || نام گلی است .