بخورشیشهلغتنامه دهخدابخورشیشه . [ ب َ / ب ُ شی ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) چندی از عطریات باشد که با آب تر کنند و بر آتش نهندتا مجلس معطر شود. (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء
وَردَنه (تیرِ نانپزی)گویش خلخالاَسکِستانی: vardana دِروی: vardana شالی: vardana کَجَلی: vardana کَرنَقی: vardana کَرینی: vardana کُلوری: vardana گیلَوانی: vardana لِردی: vardana
تیرنانپزی(وردنه)گویش اصفهانی تکیه ای: vardana طاری: čüv-e reštavâkiri طامه ای: tirvalg/reštevâkoni طرقی: tirvalg/ varzana کشه ای: tirvalg نطنزی: tirvalkeri
تورِ حملِ کاهگویش خلخالاَسکِستانی: səmbara saba دِروی: səmbara saba شالی: səmbara saba کَجَلی: vardan کَرنَقی: sava/ xarâl کَرینی: kavâla کُلوری: xarâl گیلَوانی: xaša لِردی: xarâl/ ga
