عاشرلغتنامه دهخداعاشر. [ ش ِ ] (ع ص ) ده یک گیرنده . (منتهی الارب )(آنندراج ). || آنکه بر راه گمارند که از اموال بازرگانان صدقه گیرد. (تعریفات ). در شرع عاشر کسی را گویند که اما
عاشرةلغتنامه دهخداعاشرة. [ ش ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث عاشر. || آیت دهم از ده آیت قرآن . ج ، عواشر و اعشارة. || (اِ) نصیب قمار و جز آن . (منتهی الارب ). || پر نوک بال مرغ . (منتهی الار
محمد عاشرلغتنامه دهخدامحمد عاشر. [ م ُ ح َم ْ م َ دِ ش ِ ] (اِخ ) احنف بن عثمان . هفدهمین از ملوک بنی نصردر غرناطه (848 - 849 هَ . ق . و نوبت دوم از 850 - 857 هَ . ق .) (معجم الانساب