علی اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اصفهانی . [ ع َ ی ِ اِ ف َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن ابی المعالی الصغیربن ابی المعالی الکبیر طباطبائی اصفهانی کاظمی حائری شیعی امامی . رجوع به علی طباطبائی
علی اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اصفهانی . [ ع َ ی ِ اِ ف َ ](اِخ ) ابن مهدی بن علی بن مهدی کسروی اصفهانی بغدادی شافعی ، مکنّی به ابوالحسن . رجوع به علی کسروی شود.
علی اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اصفهانی . [ ع َ ی اِ ف َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسن بن زین الدین شهید ثانی عاملی جبعی اصفهانی ، مشهور به صغیر. رجوع به علی صغیر شود.
علی اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اصفهانی . [ ع َ ی ِ اِ ف َ ] (اِخ ) ابن حسین بن علی اصفهانی باقولی ضریر، مشهور به جامع و مکنّی به ابوالحسن . رجوع به ابوالحسن (علی بن حسین ...) و به علی (اب
علی اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اصفهانی . [ ع َ ی ِ اِ ف َ ] (اِخ ) ابن حمزه ٔ اصفهانی . وی دیوان بحتری را گرد کرده است . و نیز دیوان ابوتمام حبیب طائی رابر انواع مرتب کرده است . (از الفهر
علی اکبر اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اکبر اصفهانی . [ ع َ اَ ب َ رِ اِ ف َ ] (اِخ ) ابن محمدباقر ایجی اصفهانی شیعی . رجوع به علی اکبر ایجی شود.
علی اکبر اصفهانیلغتنامه دهخداعلی اکبر اصفهانی . [ ع َ اَ ب َ رِ اِ ف َ ] (اِخ ) حسینی ، ملقّب به صدرالاطباء. طبیب بود و در سال 1335 هَ . ق . درگذشت . او راست : فصول العلاج . (از معجم المؤل
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع ُ لا ] (اِخ ) موضعی است به دیار بنی تمیم . (از متن اللغة). علا. (متن اللغة).