فقاهتلغتنامه دهخدافقاهت . [ ف َ هََ ] (ع مص ) فقاهة. فقیه گردیدن . (منتهی الارب ) (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). دانستن علم دین و فقاهت اخص از فقه است ، چه فقه مطلق
فقاهتفرهنگ انتشارات معین(فَ هَ) [ ع . فقاهة ] (مص ل .) 1 - دانا شدن ، عالم گشتن . 2 - فقیه شدن ، فقیه بودن .
فراهتلغتنامه دهخدافراهت . [ ف َ هََ ] (ع اِمص ) شأن . شوکت . شکوه مندی . زیبایی . (برهان ). مأخوذ از فراهة عربی به معنی انبساط و شادمانی و شاد گردیدن . در فارسی «فره » و «فر» ب