فخمندهلغتنامه دهخدافخمنده . [ ف َ م َ دَ / دِ ] (نف ) آن‌که بزند پنبه راو پنبه دانه از آن بیرون آرد. رجوع به فخمیدن شود.
فخمدهلغتنامه دهخدافخمده . [ ف َ م ِ دَ / دِ ] (ن مف ) فخمیده . زده . محلوج . فلخیده . فلخمیده . (یادداشت بخط مؤلف ). پنبه را گویند که پنبه دانه از آن بیرون آورده باشند. (برهان )
فخمیدهلغتنامه دهخدافخمیده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف ) پنبه ای که تخم آن را برآورده باشند. (فهرست مخزن الادویه ). زده . فخمده .فلخیده . فلخمیده . (یادداشت بخط مؤلف ). خلف تبریزی آرد