فتلغتنامه دهخدافت . [ ف َت ت / ف ُت ت /ف ِت ت ] (ع ص ، اِ) پراکنده . (منتهی الارب ). یقال : هم اهل بیت فت ؛ ای منتشرون . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شکاف در سنگ سخت . (ا
فتلغتنامه دهخدافت . [ ف َت ت ] (ع مص ) سست کردن ساعد و بازو را. (منتهی الارب ). || متفرق ساختن یاران شخصی را ازاو. || کوفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || ریزه ریزه نمودن
فتفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= فت پا فت پا: (ورزش) در کُشتی، فنی برای خواباندن حریف به پشت که در آن کشتی‌گیر در سرپا یک پای خود را به پشت پای حریف زده و آن را بالا می‌بَرد.
گفتگویش اصفهانی تکیه ای: bešvât طاری: bešvât طامه ای: boy(v)ât طرقی: bešvât/ bešât کشه ای: bešvâ نطنزی: bašvât