فههلغتنامه دهخدافهه . [ ف َ هَِ ه ْ ] (ع ص ) درمانده به سخن . (منتهی الارب ). رجوع به فَه ّ و فهیه شود.
فههلغتنامه دهخدافهه . [ ف ِ هََ / هَِ ] (اِ) چوبی که کشتی بانان بدان کشتی رانند. پاروی کشتی . (فرهنگ فارسی معین ).