سعنلغتنامه دهخداسعن . [ س َ ] (ع اِ) پیه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || شراب خالص بدون آغشتگی . (اقرب الموارد).
سعنلغتنامه دهخداسعن . [ س ُ ] (ع اِ) خیک و مشک که نصف آن تراشیده باشد و در آن نبیذ سازند و گاهی از آن آب پاشی کنند مانند دلو و گاهی زنان در آن رشته و پنبه نهند. (از اقرب الموار
سعنهلغتنامه دهخداسعنه . [ س َ ن َ ] (ع ص ) میمون و مبارک یا نامبارک . || شی ٔ اندک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). || حقیر. (منتهی الارب ).
سعنهلغتنامه دهخداسعنه .[ س ُ ن َ ] (ع اِ) سایه پوش بام یا سایه پوش . || چوب دهن دلو و هرگاه دوتا باشند آن هردو را عرقوتان گویند. || آنچه از لب پائین شتر فروهشته باشد. (منتهی الا
پَستوگویش کرمانشاهکلهری: sük گورانی: sük سنجابی: sük کولیایی: sük زنگنهای: sük جلالوندی: sük زولهای: sük کاکاوندی: sük هوزمانوندی: sük
کُنجگویش کرمانشاهکلهری: sük گورانی: sük سنجابی: sük کولیایی: sük زنگنهای: sük جلالوندی: sük زولهای: sük کاکاوندی: sük هوزمانوندی: sük