سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س َ پ ِ ] (اِخ ) از مَحال ّ سیستان بوده است . (ذیل تاریخ سیستان ص 25 چ بهار). این کلمه در جای دیگر سفه ضبط شده است و از رساتیق سیستان است . (تاریخ سیستا
سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س ِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف سپاه .(حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (آنندراج ) : رسیدند زی شهر چندان فرازسپه چشمه زد در نشیب و فراز. رودکی .بفرمود پس تا سپه گرد ک
کسپهلغتنامه دهخداکسپه . [ ک ُ پ َ / پ ِ ] (اِ) ارده . کنجاره . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کسب و کسبه شود.
سپه شکنفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآنکه هنگام حمله، سپاه دشمن را در‌هم شکند: ◻︎ چون شیر به خود سپه‌شکن باش / فرزند خصال خویشتن باش (نظامی۳: ۳۷۷).