سلدانیونلغتنامه دهخداسلدانیون . [ س َ ] (اِ)درختی است به درخت بید ماند و این لغت نبطی است . (آنندراج ) (منتهی الارب ). درختی باشد که بالای آن از زمین بمقدار سه زرع بلند شود و گلی دا
سلدانیونفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهدرختی شبیه درخت بید با گل‌های سرخ‌رنگ و تخم شبیه شاهدانه که برگ و تخم آن در طب برای معالجۀ امراض ریوی به کار می‌رود.