قاه قاهلغتنامه دهخداقاه قاه . (اِ صوت ) خندیدن به آواز بلند را گویند. (برهان ). قهقهه . (حاشیه ٔ برهان دکتر معین ) : زده خنده بر روی خواهندگان دهان زر از جودتو قاه قاه .کمال الدین
ارتوقاهلغتنامه دهخداارتوقاه . [ ] (اِخ ) ابوآلغو از امرای دوره ٔ فترت پس از ابوسعید.(ذیل جامعالتواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو ص 149).