قبح منظرلغتنامه دهخداقبح منظر. [ ق ُ ح ِ م َ ظَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زشت روئی . روی زشت داشتن . نازیبائی .
قبحاً لهلغتنامه دهخداقبحاً له . [ ق ُ / ق َ حَن ْ ل َ ] (ع جمله ٔاسمیه ٔ نفرینی ) جمله ٔاسمی در مقام نفرین به کار رود؛ زشتی باد بر او. (منتهی الارب ). گویند: قبحاً له و شقحاً له و ا
قبحاطةلغتنامه دهخداقبحاطة. [ ق َ طَ ] (اِخ ) شهری است از توابع جیان اندلس . دژی است از توابع جیان اندلس . (معجم البلدان ).