حرفتلغتنامه دهخداحرفت . [ ح ِ ف َ ] (ع اِ) حِرفه . پیشه . شغل . کار. صناعت . کسب . ج ، حِرَف : و کسب ارباب حرفت و امثال و اخوات این معانی به عدل متعلق است . (کلیله و دمنه ). از
حرفتلغتنامه دهخداحرفت . [ ح ِ رِ ] (ص ) سخت . شدید. مفصل : کتک حرفت خوردن یا زدن . و گاهی هِرِفْت نویسند.
حرف حرفتلغتنامه دهخداحرف حرفت . [ ح َ ف ِ ح ِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پساوند حرفت . شمس قیس گوید: و آن گاف و راء است که در اواخر اسامی معنی حرفت دهد، چنانکه زرگر و کاسه گر و
هم حرفتلغتنامه دهخداهم حرفت . [ هََ ح ِ ف َ ] (ص مرکب ) هم پیشه . هم شغل . همکار : دبیری را تویی هم حرفتم لیک شعارم صدق و آیین تو زرق است .خاقانی .