حاسدلغتنامه دهخداحاسد. [ س ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حسد. رشگن . رشک برنده . رشک بر. حسدبرنده . حسود. صاحب حسد. حسدکننده . حقود. بدخواه . (دهار) (مهذب الاسماء). آنکه زوال نعمت غیر
حاسدونلغتنامه دهخداحاسدون . [ س ِ ] (ع ص ، اِ) حاسدین . ج ِ حاسد : همیشه این دولت بزرگ پاینده باد و هر روزی فزونتر علی رغم الاعداء والحاسدین . (تاریخ بیهقی ).
حاسدافکنلغتنامه دهخداحاسدافکن . [ س ِ اَک َ ] (نف مرکب ) که حاسد را مغلوب سازد : الا یا آفتاب جاودان تاب هنرور یار جوی حاسدافکن .منوچهری .