حثفلغتنامه دهخداحثف . [ ح ِ / ح َ ث ِ ] (ع اِ)حفث . فحث . هزارخانه ٔ شکمبه . (منتهی الارب ). هزارلا.
حثفرةلغتنامه دهخداحثفرة. [ ح ُ ف ُ رَ ] (ع اِ) خس ریزه . || تیرگی آب که در تک سبو نشیند. (منتهی الارب ). خره . لرد. لرت .
حثفرلغتنامه دهخداحثفر. [ ح ُ ف ُ ](ع اِ) دردی روغن و جز آن که به تک نشیند. حثلب . حثلم . || مال نبهره و بلایه . (منتهی الارب ).
حثفللغتنامه دهخداحثفل . [ ح ُ ف ُ ] (ع اِ) لغتی است در حُطفل در تمام معانی آن . || لغتی است در حتفل بفوقانی . بقیه ٔ شوربا یا اشکنه ٔ باقی زیر شوربا. || دردی روغن . خره . || مال
حثفلةلغتنامه دهخداحثفلة. [ ح َ ف َ ل َ ] (ع مص ) نوشیدن حثفل را از دیگ . (فعل بی مصدر در منتهی الارب ).