حییلغتنامه دهخداحیی . [ ح َ یی ی ] (ع ص ) صاحب شرم . (منتهی الارب ). شرمگین . باشرم . قال رسول اﷲ (ص ) : ان اﷲ عزوجل یحب ان یری اثرنعمته علی عبده و یکره البؤس و التباؤس و یحب
حییجلغتنامه دهخداحییج . [ ح ُ ی َی ْ ] (ع اِ مصغر) مصغر حاج است و آن درختی است خاردار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
حییکةلغتنامه دهخداحییکة. [ ح ُ ی َی ْ ک َ ] (ع ص ) (امراءة...) زن کوتاه درشت تن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قصیرة مکتلة. (اقرب الموارد).
حییکةکییکةلغتنامه دهخداحییکةکییکة. [ ح ُ ی َی ْ ک َ تُن ْ ک ُ ی َی ْ ک َ ] (ع ص مرکب ، از اتباع ) زنی کوتاه و گرد و درشت تن . (منتهی الارب ).
حییةلغتنامه دهخداحییة. [ ح َ یی ی َ ] (ع ص ) حئییة. مؤنث حَیی یعنی صاحب حیا. (اقرب الموارد). زن شرمگین . (مهذب الاسماء). رجوع به حیی شود.
حییةلغتنامه دهخداحییة. [ ح ُ ی َی ْ ی َ ] (ع اِ مصغر) مصغر حیة است که به معنی مار باشد. (اقرب الموارد).