خطملغتنامه دهخداخطم . [ خ َ ] (ع مص ) بر بینی شتر زدن تا خطام در آن کنند. منه : خطم البعیر بالخطام . || مهار کردن شتر را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || ز
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ ُ م َ ] (ع اِ) بلندی کوه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خطمخالیلغتنامه دهخداخطمخالی . [ خ َ م ُ ] (ص مرکب ) تلفظ عامیانه «خط و خالی » صاحب خال و نشان بسیار. (یادداشت بخط مؤلف ).
خطمهلغتنامه دهخداخطمه . [ خ َ م َ ] (اِخ ) قبیله ای است ازانصار و هم بنوعبداﷲبن مالک بن اوس . (منتهی الارب ).
خطمه خالیلغتنامه دهخداخطمه خالی . [خ َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) با خط و خالها. تلفظ عامیانه ٔ خط و خالی . رجوع به خطمخالی در این لغت نامه شود.