خطباءلغتنامه دهخداخطباء. [ خ َ ] (ع ص ) مؤنث اَخطَب در همه ٔ معانی . (منتهی الارب ) (ازتاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : ید خطباء؛ دست که سیاهی خضاب آن رفته باشد. (منتهی الار
خطباءلغتنامه دهخداخطباء. [ خ ُ طَ] (ع ص ، اِ) ج ِ خَطیب . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) : سکه ٔ تو زن تا امرا کم زنندخطبه ٔ تو کن تا خطبا
خطبانیلغتنامه دهخداخطبانی . [ خ ُ نی ی ] (ع ص نسبی ) بسیار برگناک . (از منتهی الارب ). یقال : اوراق خطبانی مبالغه است بمعنی بسیار برگناک . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از ا
خطبانلغتنامه دهخداخطبان . [ خ ُ ] (ع اِ) گیاهی مانند هلیون وبرگهای سبز درخت سَمر. (از منتهی الارب ). حَنْظَل .