خرگاهلغتنامه دهخداخرگاه . [ خ َ ] (اِخ ) نام ایالتی بوده است : ز مرزی کجا مرز خرگاه بودازاو زال را دست کوتاه بود.فردوسی .
خرگاهلغتنامه دهخداخرگاه . [ خ َ ] (اِخ ) نام شهری بمصر در شمال بولاغ و نیز نام واحه ای بدانجا. (یادداشت بخط مؤلف ).
خرگاهلغتنامه دهخداخرگاه . [ خ َ ] (اِ مرکب ) جا و محل وسیع. (ناظم الاطباء) (برهان قاطع). مؤلف لغت نامه آنرا از «خر» بمعنی «بزرگ » و «گاه » بمعنی «جای » و «تخت » دانسته اند. || ج
خرگاه خضرالغتنامه دهخداخرگاه خضرا. [ خ َ هَِ خ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (یادداشت مؤلف ).
خرگاه خلخلغتنامه دهخداخرگاه خلخ . [ خ َ هَِ خ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (یادداشت بخط مؤلف ) : چو خاتون یغما بخلخال زرز خرگاه خلخ او برآورد سر.نظامی .
خرگاه خضرلغتنامه دهخداخرگاه خضر. [ خ َ هَِ خ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
خرگاه سبز گاوپشتلغتنامه دهخداخرگاه سبز گاوپشت . [ خ َ هَِ س َ زِ پ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
بچهها کنار حوض نشسته بودند و داشتند آب به سر و روی هم میپاشیدند.گویش اصفهانی تکیه ای: vačahâ kenâr hawz-de hâčašdabânde-vo ov-ešun de saroru yâ arit. طاری: vaččahâ lev-e hawz axxâyand-o ow-šun sarodüm-e yâ arit. طامه ای: vaččun kenâr-e h
آب بینیگویش اصفهانی تکیه ای: čolm طاری: lunǰ طامه ای: lonǰ /ov-e damâq طرقی: lonǰ کشه ای: ov-e domâq نطنزی: lonǰ / čolm
آب دهانگویش اصفهانی تکیه ای: owdehon طاری: gerez طامه ای: owzever طرقی: qeliz/ ov-e en/ töf کشه ای: ov-e en نطنزی: owdohon
آبگویش خلخالاَسکِستانی: âv دِروی: âv شالی: âv کَجَلی: ow کَرنَقی: âv کَرینی: âv کُلوری: âv گیلَوانی: âv لِردی: ov