خسفلغتنامه دهخداخسف . [ خ َ ] (ع اِ) نقصان . کمی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). || مخرج آب چاه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || فرورفتگی و پست
خسفلغتنامه دهخداخسف . [ خ َ ] (ع مص ) بسیارشیر گردیدن ماده شتر و در زمستان زود خشک شدن آن . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). منه : خسفت الناقه . || خسیف و
خسفلغتنامه دهخداخسف . [ خ ِ ] (ع ص ، اِ) ابر بسیارآب که از جانب چشمه برآید. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خسفلغتنامه دهخداخسف . [ خ ُ ] (ع اِ) فرورفتگی و مغاک و پستی ظاهر زمین . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خَسف . || چهار مغز و گردکان . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (
خسفهلغتنامه دهخداخسفه . [ خ ُ ف َ ] (ع اِ) یک گردکان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خسفینلغتنامه دهخداخسفین . [ خ ِ ] (اِخ ) قریه ای است از حوالی حوران در راه مصر میان لوی و اردن به پانزده میلی دمشق . (از معجم البلدان ).