خسپیدنلغتنامه دهخداخسپیدن . [ خ َ دَ ] (مص ) لگد زدن . پایمال کردن . پاسپر نمودن . (از ناظم الاطباء).
خسپیدنلغتنامه دهخداخسپیدن . [ خ ُ دَ ] (مص ) خوابیدن . خفتن . خسبیدن . (از ناظم الاطباء). خفتیدن : چو شاه جهاندار بشنید رازبر آن گوشه ٔ تخت خسپید باز.دقیقی .
غنچه خسپیدنلغتنامه دهخداغنچه خسپیدن . [ غ ُ چ َ / چ ِ خ ُ دَ] (مص مرکب ) بمجاز خفتن کسی در حالی که دست و پای خود را جمع کرده باشد و این در وقت تأمل و تفکر باشد. (از بهار عجم ) (آنندرا