خضریلغتنامه دهخداخضری . [ خ َ ض َ ] (ص نسبی ، اِ) نام نوعی خرماست در حاجی آباد. (یادداشت بخط مؤلف ).
خضریلغتنامه دهخداخضری . [ خ ِ ] (اِخ ) از شاعران ایرانی است که از استرآباد برخاست او را خضری استرآبادی نیز می گویند و این بیت از اوست :ناله پیش چشم بیمارش مکن فتنه در خوابست بید
خضریلغتنامه دهخداخضری . [ خ ِ ] (اِخ ) از شعرای عثمانی است که بزمان سلیمان خانک بغداد به بغداد عزیمت کرد و مرگ او بدانجا اتفاق افتاد و این بیت اوست :اشکم ایچره روی زردم ای کل خو
خضریلغتنامه دهخداخضری . [ خ ِ ] (اِخ ) از شعرای متأخر عثمانی است که بسال 1262 هَ . ق . وفات یافت و این بیت از اوست :عاکف بیت العلومه پیرو اولدم خضرپاحضر تیله نوله ایتسه م دائما
خضریلغتنامه دهخداخضری . [ خ ِ ] (اِخ ) او از شاعران ایرانست و خضری خوانساری نیز نامیده میشود و این دو بیت از اوست :مویی ز سر زلف توام تار کفن شددر حشر همین باعث آمرزش من شد.(از
خضریجلغتنامه دهخداخضریج . [ خ ِ ] (ع اِ) پالیز که خربزه زار و خیارزار و کدوزار باشد. (منتهی الارب ).
خضری استرابادیلغتنامه دهخداخضری استرابادی . [ خ ِ ی ِ اِ ت ِ ] (اِخ ) رجوع به خضری در این لغت نامه شود.
خضری خوانساریلغتنامه دهخداخضری خوانساری .[ خ ِ ی ِ خوا / خا ] (اِخ ) رجوع به خضری در این لغت نامه و فهرست کتابخانه ٔ مسجد سپهسالار ج 2 ص 210 شود.
خضری لاریلغتنامه دهخداخضری لاری . [ خ ِ ی ِ ] (اِخ ) رجوع به خضری در این لغت نامه و فهرست کتابخانه ٔ مسجد سپهسالار ج 2 ص 210 شود.