خاراشکافلغتنامه دهخداخاراشکاف . [ ش ِ ] (نف مرکب ) شکافنده ٔ خارا و سنگ سیاه سخت : ز خاریدن کوس خاراشکاف پر افکند سیمرغ در کوه قاف . نظامی .همانا که آن هاتف خضرنام که خاراشکاف است و
خاراشکنلغتنامه دهخداخاراشکن . [ ش َ / ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) سخت محکم . آنکه سنگ خارا بشکند. قوی . بسیار سخت : یکی اسب باید مرا گام زن سم او ز پولاد خاراشکن . فردوسی .حبذا اسبی محجّل
خاراشکاففرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآنکه یا آنچه سنگ خاره را می‌شکافد: ◻︎ ز خاریدن کوس خاراشکاف / پر افکند سیمرغ در کوه قاف (نظامی۵: ۹۸۰).
خاراشکنفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= خاراشکاف: ◻︎ یکی اسب باید مرا گام‌زن / سُم او ز پولاد خاراشکن (فردوسی: ۲/۱۲۷ حاشیه).