خزاماتلغتنامه دهخداخزامات . [ خ ِ ] (ع اِ) ج ِ خِزامَه . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خزامالغتنامه دهخداخزاما. [ خ َ ] (اِ) خیری صحرائی و آن رستنی باشد که به شیرازی اردانه گویند. اگر زن قدری از آن بر دارد آبستن شود . (برهان قاطع). خزامی .