لغت‌نامه دهخدا

خشیف . [ خ َ ] (ع ص ) رونده در زمین . || درآینده در چیزی . || (اِ) برف درشت و سخت . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (ازاقرب الموارد) (از تاج العروس ). || یخ که