دعاعلغتنامه دهخدادعاع . [ دَ ] (ع اِ) عیال ریزه ٔ مرد. (منتهی الارب ). عیال مرد که خرد و صغیر باشند. (از اقرب الموارد).
دعاعلغتنامه دهخدادعاع . [ دَع ْعا ] (ع ص ) گرد آورنده دُعاع را، که دانه ای است . (منتهی الارب ). آنکه «دعاع » و «قث » را جمع می کند تا آنرا بخورد. (از اقرب الموارد). و رجوع به د
دعاعلغتنامه دهخدادعاع . [ دُ ] (ع اِ) نخلهای متفرق و پراکنده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مورچه های سیاه بازو. (منتهی الارب ). مورچه ای است سیاهرنگ و دارای دو بال . (ا
دعاعةلغتنامه دهخدادعاعة. [ دُ ع َ ] (ع اِ) واحد دعاع . یکی از دعاع . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به دُعاع شود.
خانة من به بزرگی خانة او نیست (/ خانة من کوچک تر است).گویش اصفهانی تکیه ای: kiya men be gordi-ye kiya nun neha. طاری: kiya-ye mun be gordi-ye kiya-ye e neha. طامه ای: keɹa-ɂe mun be gordi-ye keɹe nuhun nehe (/ neha). طرقی: kiya
من خودم او را در مزرعه (/ باغ) دیدم.گویش اصفهانی تکیه ای: men xom nun-em bedi ru bâq-de. طاری: mun xom e-m yo zimin-vâ bedi. طامه ای: mun xoyom nuhun-om ru raz-de bodi. طرقی: mo(n) xoyom e-m yo mezraɂa-de bedi
همه از رفتار او ناراضی هستند.گویش اصفهانی تکیه ای: hamâ az raftâreš nârâzi-yande. طاری: hama raftâreš-vâ nârâzi-yand. طامه ای: hama az raftâr-e nuhun nârâzi-yan(d). طرقی: hama az raftâr-e e-de nârâzi-ya