نوژیدنلغتنامه دهخدانوژیدن . [ دَ ] (مص ) غریدن رود و سیل ومانند آنها. (یادداشت مؤلف ). رجوع به نوژان شود.
نویدنلغتنامه دهخدانویدن . [ ن َ دَ ] (مص ) زاری کردن . نالیدن . (برهان قاطع) : کنون زود پیرایه بگشا و روبه پیش پدر بس بزاری بنو. فردوسی .ز درد دل آن شب بدانسان نویدکه از ناله اش هیچکس نغنوید. لبیبی .<br