دمصلغتنامه دهخدادمص . [ دَ ] (ع مص ) شتاب کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || افکندن ماده سگ بچه ، و ماکیان تخم خود را. (منتهی الارب ) (آنندرا
دمصلغتنامه دهخدادمص . [ دَ م َ ] (ع اِمص ) باریکی دنباله ٔ ابرو وستبر بودن پیش آن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || کمی موی سر. (از منتهی ا
دمصلغتنامه دهخدادمص . [ دِ ] (ع اِ) رسته ٔ بنا و یا چینه ٔ دیوار، و هرچه بر طراز رسته ٔ بنا باشد دمص ، و رسته ٔ بنا را رهص گویند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ا
دمصلغتنامه دهخدادمص . [ دُ ] (ع ص ) ج ِ ادمص و دمصاء. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به ادمص و دمصاء شود.
دمصاءلغتنامه دهخدادمصاء. [ دَ ] (ع ص ) زنی که دنباله ٔ ابروی او باریک باشد. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || زنی که بخشی از سر وی کم موی و ضعی
دومصلغتنامه دهخدادومص . [ دَ م َ ] (ع اِ) خود آهنی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). خود که بر سر نهند. (مهذب الاسماء).