دمیاطیلغتنامه دهخدادمیاطی . [ دِم ْ ] (اِخ ) بکربن سهل بن اسماعیل بن نافع دمیاطی ، مکنی به ابومحمد (196 - 289 هَ . ق .). او راست : کتاب تفسیر قرآن . (از یادداشت مؤلف ) (از اسماء
دمیاطیلغتنامه دهخدادمیاطی . [ دِم ْ ] (اِخ ) شیخ محمد دمیاطی شافعی ، معروف به خضری . از بزرگان علمای شافعی بود. به سال 1213 هَ . ق . بدنیا آمد و به سال 1287 هَ . ق . درگذشت . دمیا
دمیاطیلغتنامه دهخدادمیاطی . [ دِم ْ ] (اِخ ) شیخ محمد قاضی . او راست : الدلیل التام علی مرشد الانام . (از معجم المطبوعات مصر).
دمیاطیلغتنامه دهخدادمیاطی . [ دِم ْ ] (اِخ ) محمد افندی حمدی ، معروف به نشار. از شعرا بود. او راست : ثمرات الافکار، که دیوان اشعار اوست . (از معجم المطبوعات مصر ج 1 ص 886).
علی دمیاطیلغتنامه دهخداعلی دمیاطی . [ ع َ ی ِ دَ ] (اِخ ) منطلا. او راست : 1 - اسئلة فی دقائق من علوم مختلفة، که در سال 1193 هَ . ق . از تألیف آن فراغت یافت . 2 - نکت القواعد النحویة
علی دمیاطیلغتنامه دهخداعلی دمیاطی . [ ع َ ی ِ دَ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد بنای دمیاطی . رجوع به علی بنا شود.
حافظ دمیاطیلغتنامه دهخداحافظ دمیاطی . [ ف ِ ظِ دِم ْ ] (اِخ ) او راست : کشف الغطاء عن الصلاة الوسطی . رجوع به دمیاطی شود.
حسامی دمیاطیلغتنامه دهخداحسامی دمیاطی . [ ح ُ ی ِ دُ ] (اِخ ) احمدبن ایبک بن عبداﷲ حسامی حافظ شهاب الدین ابوالحسین . محدث مصر که در 700 هَ . ق . متولد شد و در رمضان 749 هَ . ق . به طاعو
حسین دمیاطیلغتنامه دهخداحسین دمیاطی . [ ح ُ س َ ن ِ دَم ْ ] (اِخ ) ابن حسن سعدی ملقب به زین الدین و مکنی به ابوعبداﷲ. او راست :«درر المباحث » و جز آن . (هدیة العارفین ج 1 ص 333).