په تیکلغتنامه دهخداپه تیک . [ پ ِ ] (اِخ ) ولایتی از تراکیه (آسیای صغیر). (ایران باستان ج 2 ص 1245).
په تی ریسلغتنامه دهخداپه تی ریس . (اِخ ) نام مردی که در تقسیم مصر توسط اسکندر بدو ایالت ، والی یکی از دوایالت شد اما نپذیرفت . (ایران باستان ج 2 ص 1358).
زی په تیهلغتنامه دهخدازی په تیه . [ پ ِ ی ِ ] (اِخ ) شهری در بی تی نیه . رجوع به زیپت و ماده ٔ قبل شود.
مِهگویش خلخالاَسکِستانی: mi دِروی: me شالی: me کَجَلی: hura کَرنَقی: me کَرینی: me(h)/dumân کُلوری: me گیلَوانی: mi لِردی: me/ dumân
میآمدگویش خلخالاَسکِستانی: ây دِروی: ây شالی: ây کَجَلی: mi.âm.est/â کَرنَقی: â'mey/a کَرینی: â'mey/ya کُلوری: ây گیلَوانی: ây لِردی: âmeste/ya
میآمدیگویش خلخالاَسکِستانی: âyr دِروی: âyš شالی: âyš کَجَلی: mi.âm.est.ir کَرنَقی: â'meyš کَرینی: â'meyš کُلوری: âyš گیلَوانی: âyš لِردی: âmesteš