پاتیلهلغتنامه دهخداپاتیله . [ ل َ/ ل ِ ] (اِ) طنجیره . (فرهنگ اسدی ). لوید. پاتیل خرد. پاتیلچه . فاثور. (منتهی الارب ). طنجره . (اوبهی ). طنجیر. تیان . پاتله . هیطله . دیگ حلواپزا
پاتلهلغتنامه دهخداپاتله . [ت ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) پاتیل . پاتیله . دیگ حلوائیان . دیگ دهان فراخ حلواپزی . لوید. تیان . طنجیر : روز به آکنده شدم یافتم آخر چون پاتله ٔسفلگان . ابوالع
پاتیللغتنامه دهخداپاتیل . (اِ) ظرف بزرگ مسین و جز آن که دهانه ٔآن فراختر از شکم است و در آن چغندر و آشهای بزرگ وفرنی و امثال آن پزند. پاتیله . تیان . طنجیر. لوید. و رجوع به پاتیل
پاتیلچهلغتنامه دهخداپاتیلچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) پاتیل خرد. تیانچه : و از آنجا در پاتیلچه ٔ صحت عزم افکن و آب حیا و شرم بر او ریز. (تفسیر ابوالفتوح رازی ). || روغن مقدس ، و آن
پاتیل مسیگویش اصفهانی تکیه ای: pâtilǰe طاری: digǰe طامه ای: pâtilag طرقی: potil کشه ای: dig نطنزی: dig