پیابلغتنامه دهخداپیاب . [ پ َ ] (اِ مرکب ) پایاب که بن حوض و ته دریا باشد و به عربی قعر گویند. (برهان ). پایاب . ته دریا. بن دریا. قعر.- بی پیاب ؛ بی پایاب ، جائی که پا بقعر آن
پیدا نمودنلغتنامه دهخداپیدا نمودن . [ پ َ / پ ِ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) بآشکارا آوردن . ممیز ساختن : نور حق را نیست ضدی در وجودتا بضد او را توان پیدا نمود.مولوی .
پیدا آمدنلغتنامه دهخداپیدا آمدن . [ پ َ/ پ ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) آشکارا شدن . ظاهر گردیدن . نمودار گردیدن . پدید آمدن . حاصل شدن . معلوم گشتن . از نهان بعیان آمدن . از غیبت بحضور پیو
پیدا آوردنلغتنامه دهخداپیدا آوردن . [ پ َ / پ ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) هستی دادن . بوجود آوردن . پدید کردن . نمودن : چنانکه این پادشاه را پیدا آرد (خداوند) و با وی گروهی مردم دررساند اعوا