پیلسلغتنامه دهخداپیلس . [ ل ُ ] (اِخ ) نام چند شهر به یونان . نام سه شهر مختلف در مغرب شبه جزیره ٔ پلوپونزوس . (ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دُکولانژ ص 468).
پیلسوارلغتنامه دهخداپیلسوار. [ س َ ](ص مرکب ) که بر پیل نشیند. بر پیل نشیننده . پیل نشین . که مَرْکب پیل دارد. || سوار بزرگ . (نزهةالقلوب چ اروپا ص 91). || سواری کلان جثه .
پیلسوارلغتنامه دهخداپیلسوار. [ س َ ] (اِخ ) نام موضعی به هشت فرسنگی باجروان و شش فرسنگی جوی نو. سر راه محمودآبادگاوباری به باجروان . (نزهةالقلوب چ اروپا ج 3 ص 181).از نواحی اران و
پیلسایلغتنامه دهخداپیلسای . (ص مرکب ) پیل آسا. پیل سان . درشت و گران و ضخم چون اندام فیل : در سایه ٔ تخت پیلسایش پیلان نکشند پیلپایش .نظامی .
پیلستگینلغتنامه دهخداپیلستگین . [ ل َ ت َ ] (ص نسبی ) منسوب به پیلسته . عاجین . چیز ساخته از پیلسته و عاج . (فرهنگ نظام ) : یکی پیلستگین منبر مجره زده گردش نُقَط در آب روین . منوچهر