مطعمدیکشنری عربی به فارسیرستوراني که مشتريها براي خودشان غذا ميبرند , قمقمه , فروشگاه يا رستوران , سربازخانه , رستوران , کافه
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م ِ ع َ ] (ع ص ) مرد نیک خورنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م َ ع َ ] (ع مص ) خوردن . || (اِ) طعام ، خوراک . ج ، مطاعم . (ناظم الاطباء). آنچه که خورند. (از اقرب الموارد) : سیری آز و نیاز خلق جهان رادر کف رادش نه
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م ُ طَع ْ ع ِ ] (ع ص ) شیری که گرفته باشد در مشک شیرینی و خوشبویی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شیری که در مشک مزه و خوشبویی گرفته باشد. (ناظم الاطباء
مطعمةلغتنامه دهخدامطعمة. [ م ُ ع َ م َ / م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) کمان بدان جهت که صاحب خود را صید میخوراند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کمان . (محیطالمحیط).
مطعمةلغتنامه دهخدامطعمة. [ م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) سر حلقوم و تندی آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). غلصمة. (اقرب الموارد) (محیطالمحیط). و رجوع به غلصمة شود.
مطعمتانلغتنامه دهخدامطعمتان . [ م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) دو انگشت پیشین هر مرغی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد).
علی مطعملغتنامه دهخداعلی مطعم . [ ع َ ی ِ م ُ ع ِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن همام بن محمدبن ابراهیم بن حسن انصاری دمشقی . مشهور به ابن شاطر، و معطم و ملقب به علاءالدین و مکنی به