معثلغتنامه دهخدامعث . [ م َ ] (ع مص ) مالیدن جمیع اجزای چیزی رادر دست . (از نشوءاللغه ص 142). و رجوع به معت شود.
معثکللغتنامه دهخدامعثکل . [ م ُ ع َ ک ِ ] (ع ص ) منگوله دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). هودج معثکل ؛ هودج زینت شده از پشم و جز آن . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به
معثونلغتنامه دهخدامعثون . [ م َ ] (ع ص ) طعام بوی گرفته و تباه از دود. عَثِن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
معثلبلغتنامه دهخدامعثلب . [ م ُ ع َ ل َ ] (ع ص ) شیخ معثلب ؛ پیر پشت دو تا کرده از پیری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نُؤی معثلب ؛ گو گرداگرد
معثلبلغتنامه دهخدامعثلب . [ م ُ ع َ ل ِ ] (ع ص ) امر معثلب ؛ کار نااستوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). کار ناپیدا و نااستوار و بی ثبات . (ناظم الاطباء).